Niet is wat het lijkt in Hollands Hollywood, Hilversum. En dat blijkt maar weer eens uit de verhalen die Tino Stuij, de man die o.a de scepter zwaaide bij BNN en KRO/NCRV, op zijn Facebook-pagina schrijft en nu gebundeld heeft in Hillywood aan Zee. Zo vertelt de tv-baas dat Frank Jansen en Rogier Smits al meer dan tien jaar geleden een kwalijke reputatie hadden onder tv-makers.
Tino Stuij (1962) heeft de afgelopen vijftien jaar taboedoorbrekende programma’s gemaakt. Eerst als redacteur later als directeur en afdelingshoofd bij verschillende omroepen. Zo taboedoorbrekend dat het blijkbaar zelfs koning Willem-Alexander is opgevallen. Die benoemde de Zandvoorter twee jaar geleden tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Maar wat de koning waarschijnlijk niet wist hoe al die taboedoorbrekende programma’s tot stand kwamen. Soms was dat niet echt koninklijk…
Zo was Tino Stuij, samen met presentator Jort Kelder tussen 2007 en 2009 de drijvende kracht achter ‘Bij ons in de PC’, een licht satirisch programma over de rijken en excentrieken. En tot die groep excentrieken behoorde toen al Frank Jansen en Rogier Smit, die SBS de kijkcijferhit ‘Paleis voor een prikkie bezorgde en nu bij RTL Frank en Rogier Checken in maken.
Een duo ook, dat na de overstap naar RTL, vooral door hun huwelijksperikelen nu het nieuws haalt, maar ook al meer dan tien jaar geleden toen zij figureerden in Jort Kelders Bij ons in de PC als kat en hond met elkaar omgingen en de tv-makers koppijn bezorgden.
Stuij: “Frank had ooit een zaak voor curiosa en frutsels in het Haagse, de Pimpernel. Nadat hij dit van de hand deed en een beetje had gecasht wilde Frank het wat rustiger aan doen, leek het. Samen met z’n jonge vriend Rogier was hij met regelmaat in hun huis in Zuid-Frankrijk te vinden. Rogier runde als zelfbenoemd ‘stylist’ een winkel met geurkaarsen, gipsen eenden en lelijke gordijnen. Of hij er echt zin in had, we betwijfelden het, gezien zijn uitspraak ‘Ach kind, het voelt als een gevangenis.’ Rogier leek vooral de handtas van echt sjieke Haagse dames waar hij af en toe een lelijke vaas in het interieur zette en witte wijn mee wegtikte.”
“Wij vonden het duo hysterisch genoeg om af een toe een leuke reportage mee te maken voor het programma van Jort. Vooral ook omdat ze zonder ‘reality aansturing’ lekker vaak ruzie maakten. Het tweetal trok zich een beetje op aan het echte oude geld, maar waren het zelf net niet. Het huis in Frankrijk was de helft van de meeste villa’s, lag op kilometers van zee en de Jaguar was net het verkeerde model uit het foute bouwjaar. Niks mis mee, maar ze deden alsof ze on top of the world waren. Gevalletje buitenkant bont.”
“Ik zag de filmpjes steeds binnenkomen in de montage set en moest iedere keer lachen om het duo dat onbeperkt eerlijk leek te zijn. En uiterst amusant. Ik bespeurde zelfs een lichte vorm van zelfspot. Tot na een paar weken de regisseurs begonnen te klagen en de eerste keer het woord ‘opgeblazen gelul’ werd geuit door een anders zo beschaafde collega. Wat wij als kijkers natuurlijk niet zagen was het gedrag van de Haagse heertjes als ze met een cameraploeg op pad waren. Rondlopend in St.Tropez tussen de nouveau riche deden ze zich uiterst meegaand en vriendelijk voor.”
“Maar de filmploeg kreeg na enkele sessies al knallende koppijn. Niet van goedkope champagne, maar van het koppel zelf. Frank kwam per definitie aanlopen met de tekst ‘hier zijn de artiesten..’ en gedroeg zich vervolgens ook zo. De zelfspot die in beeld aanwezig leek was in werkelijkheid ver te zoeken. Gedoe over hun vergoeding, het regelmatig te laat komen en de sterallures droegen ertoe bij dat regisseurs liever niet meer met ze wilden werken. Van amusante heertjes naar draken van gasten binnen een maand, van snot naar God. Een prestatie op zich. Nu ik de afgelopen weken geheel tegen mijn zin wordt doodgegooid met nutteloos nieuws over het bizarre gedrag van Rogier van Frank voel ik medelijden met de makers en hoor ik de stem van mijn grootmoeder zachtjes in de achtergrond: Buitenkant bont, binnenkant stront.”
Hillywood aan Zee van Tino Stuij verschijnt op 27 november en kost €17.50. Het boek kan nu al via de website hillywoodaanzee.nl besteld worden. Wie dat voor 1 december doet ontvangt een gesigneerd exemplaar.