Beeld: RVD/Wesley de Wit
De stijlpastoor van de Volkskrant en Esquire-hoofdredacteur Arno Kantelberg meent dat koning Willem-Alexander er doorgaans, qua kleding, maar wat slonzig bijloopt. En dat terwijl zij Máxima toch een mode-icoon is. ‘Altijd als ik de vorst zie hannesen, denk ik: zou Máxima daar nou expres nooit iets van zeggen?’
Kantelberg betreurt dat onze koning niet wat stijlgevoel van zijn opa heeft geërfd. Bernhard van Lippe-Biesterfeld was dan wel van lage Duitse landadel, maar zijn stijlgevoel was ronduit koninklijk.
Volgens Kantelberg, zo schrijft hij in de Volkskrant, betrok prins Bernhard betrok zijn pakken in Italië (volgens mij bij Campagna in Milaan) en in Londen bij Huntsman & Sons, de kleermaker (sinds 1849) die u kunt kennen van de Kingsman-filmcyclus. Bernhards goede vriend Ian Fleming was ook vaste klant op Savile Row 11.
En dat deed Bernhard tot aan zijn dood op 1 december 2004. Knatelberg noemt bernhard dan ook ‘een lust voor het oog’. ‘Met een juiste maatvoering en een perfecte lengte in elk facet (das, jas, pijpen, hemds- en jasmouwen), afgetopt met een passend paar schoenen, een pilotenbril en uiteraard een anjer.
Beeld: RVD/Wesley de Wit
En dat is volgens de stijlpastoor van de Volkskrant toch ietsjes anders dan koning Willem-Alexander zijn garderobe samen stel. “Ach, had zijn kleinzoon maar een fractie van dat talent geërfd. Op de zomerfotosessie in de tuin van paleis Huis ten Bosch zagen we dat het gras weliswaar kort was gehouden, maar dat gold niet voor de broek en het babyblauwe jasje van koning Willem-Alexander. De normaal gesproken zo zwijgzame Rijksvoorlichtingsdienst communiceerde de herkomst van het jasje, dat kwam van Suit Supply. De koning zal het online besteld hebben, want geen enkele zichzelf respecterende kleermaker laat een klant zo de winkel uitlopen.
Het betoog van Kantelberg eindigt met de intrigerende vraag of koningin Maxima, toch een mode-icoon, haar man er bewust zo laat bijlopen. ‘Het is op bovenstaande foto niet eens goed te zien, maar de mouwen van het jasje vielen tot over de koninklijke knokkels, daar waar ze idealiter reiken tot het uiteinde van het spaakbeen. De royale pantalon is inderdaad royaal; zie de stapel stof die zich op de schoenen verzamelt. En hij voelt zich al zo ongemakkelijk voor de camera. Altijd als ik de vorst zie hannesen, denk ik: zou Máxima daar nou expres nooit iets van zeggen?’