(Beeld: NTR)
Maarten van Rossem kan het nog maar nauwelijks bevatten dat zijn kleine zusje Sis er niet meer is. Mary, zoals de kunsthistorica eigenlijk heette, overleed woensdag 4 mei nadat ze twee dagen eerder, op haar 77e verjaardag, was gevallen in haar woning in Wijk bij Duurstede. “Ik moet er langzaam aan wennen.”
Zijn nieuwe podcast is geheel gewijd aan Sis, met wie hij samen met broer Vincent het NTR-programma Hier zijn de Van Rossems maakte. De 78-jarige geschiedeniskenner: “Mijn zuster heeft van haar hart nooit een moordkuil gemaakt. En zeker met het wat ouder worden had ze nog meer de neiging de zaken recht voor z’n raap te zeggen. Naar mijn idee is dat buitengewoon verstandig.”
De kritische houding van sis zorgde op draaidagen van het programma vaak tot kleine irritaties. “Ik had er weleens moeite mee dat ze erg op haar ponteneur stond tijdens de opnames, maar achteraf vond ik het prima dat ze dat deed. Omdat natuurlijk al heel snel bleek dat onze, hoe moet ik dat zeggen, soms ’licht geprikkelde’ conversaties voor veel kijkers juist de charme van het programma uitmaakten. En we stonden ook niet voortdurend te lachen. We deden eigenlijk precies níet wat iedereen in televisieprogramma’s wél doet.”
Van Rossum vertelt ook dat Sis na haar val op de dag dat zij haar 77ste verjaardag vierde snel in een coma is geraakt. “En daar is ze nooit meer uitgekomen. Ik moet nog wennen aan het feit dat ze er niet meer is. Ik ben niet iemand die bij het horen van ’ze is dood’ meteen in een niet te stuiten tranenvloed uitbarst en op de grond gaat liggen kronkelen. Totaal niet. Maar ik moet er langzaam aan wennen (…) Nu loop ik rond en denk ik van: goh, ook treurig dat ze deze dag niet meer kan meenemen.”
Of Hier zijn de Van Rossems zonder Sis doorgaat is volgens Maarten nog niet duidelijk. Het mist natuurlijk toch iets van het unieke karakter als Sis er niet bij is. Juist door haar bokkigheid en tegendraadsheid, waar ze in allerlei opzichten een meester in was. Er zijn ook maar heel weinig mensen in Nederland die tv-programma’s maken die zelf al ik geloof twintig jaar geen televisie hebben gekeken. Ze keek helemaal nooit. Ze vond het een weerzinwekkend medium.”
Maarten denkt dat zijn broer Vincent op dezelfde manier het rouwproces ervaart als hijzelf. “” Zo is Vincent, die laat niet veel merken. Dat zal bij hem net zo gaan als bij mij: een beetje langzaam. Een rouwproces is iets wat zich heel traag ontwikkelt. Waar je jaren mee bezig bent, in allerlei opzichten.”