Knap is het wel! Youp van ’t Hek veegt in 380 woorden de vloer aan met koning Willem-Alexander, koningin Máxima, Johnny de Mol en het De vooravond-duo Renze en Fidan. De conclusie van de man die op 31 december zijn laatste Oudejaarsconference op de buis brengt? DODELIJKE TELEVISIE.
“Televisie kan dodelijk zijn. De koning weet daar inmiddels alles van,” begint Youp van ’t hek zijn column in de VARA-gids. De cabaretier heeft het dan over de manier waarop koning en koningin excuses aanboden voor hun veelbesproken Griekenland-tripje van 36 uur. Youp: “Wat was dat oneindig grappig. Wie had in godsnaam die tekst geschreven? En welke hofschildpad bediende de autocue? En wie had Máxima geregisseerd? Ik hoop niet dat ze op een Gouden Kalf rekent.”
“Het zal even duren eer het nationale vertrouwen in de vorst hersteld is. Hij moet misschien wat van die muffe adviseurs ontslaan, maar een beetje aan zichzelf werken lijkt me ook geen luxe. En ermee ophouden is ook nog steeds een optie. Het is 2020.”
Youp zag ook dat Johnny de Mol die in Thank You For The Music op het podium klimt en achter kandidaat Ryan Song gaat staan, zijn armen om zijn middel slaat en meerdere malen in zijn nek ruikt. het beviel Youp maar matig…”Zo zag ik Johnny de Mol onderuitgaan in een filmpje waarin hij heel raar deed met een minderjarig kereltje dat de longen uit zijn lijf stond te zingen. Zeker in coronatijd leek het me allemaal nogal onaangenaam dichtbij. Later vertelde Johnny dat de jongen geen kind was, maar vijfentwintig.”
“En dat je niet naar die halve minuut moet kijken, maar het hele programma moet zien en dan de onschuldige grap begrijpt. De jongen zelf begreep ook alle commotie niet. Die had nergens last van gehad. Daarbij bleek het programma al ver voor de coronatijd opgenomen te zijn. Acht maanden geleden dus. Kortom: gedoe om niks. Maar het volk keek op het moment dat iedereen verplicht thuis zat of in de file voor een door viruswaanzinnigen verwoeste teststraat stond. Het was daardoor een dodelijk minuutje televisie.”
En dan zag Youp, eind oktober, ook nog de voorlopig laatste uitzending van De vooravond. “Daar hadden Renze en Fidan het onzalige idee opgevat om een onbegrijpelijk lied te gaan zingen. En dat deden ze niet zo goed. Tenenkrommend zelfs. En er brulden ook nog een paar amateurs doorheen. Onverstaanbaar gelukkig. Het deed een beetje denken aan een niet zo goed gerepeteerde schoolavond. Renze zelf keek overigens heel tevreden. Daarna lieten zij zich verhoren door Erik Dijkstra en Frank Evenblij. Waarom? Geen idee. Het leek wel of ze een afscheid na veertig jaar succes vierden. Het ging om een kwart seizoen. Ik heb de televisie uitgezet, maar het zou me niet verbazen als ze aan zichzelf nog de Ivo Niehe Bokaal hebben laten uitreiken.”
“Wat ik met dit stukje zeggen wil? Dat televisie dodelijk kan zijn. Maar dat zei ik in de eerste regel al.