Zijn eigen verhaal – Jan Dulles: ‘Baby Donna stierf in mijn armen’

0

3JS-zanger Jan Dulles en zijn vriendin Caroline proberen de draad weer op te pakken nadat op 19 december zijn drie maanden oude dochtertje Donna overleed. ‘Donna was niet meer te helpen. Ze stierf in mijn armen.’

In een eenmalig interview met weekblad Privé praat Jan Dulles, ook uit naam van zijn vriendin Caroline Mol,  over de grootste nachtmerrie van iedere ouder de dood van een kind. Op 19 december overleed tot hun grote verdriet hun drie maanden oude dochtertje Donna plotseling.


Jan Dulles doet het interview omdat hij en Caroline vinden dat Donna ondanks haar korte leven een eerbetoon verdiend.  Over de fatale dag waarop Donna overleed zegt Jan Dulles: ‘Achteraf zijn we erachter gekomen dat Donna een scheurtje in haar middenrif heeft gehad. Dat hebben wij nooit geweten en ook niet kunnen ontdekken dat ze daar pijn of last van had. Ze mankeerde nooit wat, was juist heel gezond. Het was een sterke meid die altijd maar lachte. We hebben nooit iets kunnen vermoeden. Blijkbaar is het echt van het ene moment op het andere misgegaan.’

‘Op de vrijdagavond voor haar overlijden was ze een beetje slap. Dan nog had je kunnen denken: Misschien is ze niet lekker. Er was geen reden tot paniek, dus ook niet om de huisarts te bellen. Die ochtend erna was het nog steeds hetzelfde. We zeiden wel tegen elkaar: Wat moeten we doen? Lekker laten liggen, ze trekt wel weer bij. Blijkbaar was ze wat moe. Ik heb haar die ochtend nog in bad gedaan. Toen ik haar daarna op de bank neerlegde, werd ze een beetje wit. Dat was een reden om de dokter te bellen. Ik heb hem mijn verhaal verteld en op het moment dat ik ophing, zag ik dat het helemaal misging met Donna.’


Wat er vervolgens gebeurde is de nachtmerrie van iedere ouder. Jan Dulles: “Ze was totaal niet meer zichzelf. Ik pakte haar en hield haar vast. Op dat moment is ze in mijn armen overleden. Toen dat gebeurde, heb ik gelijk weer de arts gebeld, die binnen twee minuten bij ons thuis was. Hij is gaan reanimeren en binnen no-time stond hier de straat vol met hulpdiensten en was de traumahelikopter opgeroepen. Ze was niet meer te redden, maar de artsen probeerden nog van alles. Je hebt geen besef van tijd, maar ze hebben nog zeker twee uur voor het leven van onze dochter gevochten. Om te proberen haar weer tot leven te krijgen. Ik heb zo veel waardering voor hen.’

Het complete interview leest u in het vandaag verschenen nummer van weekblad Privé