Ruim drie miljoen kijkers zagen maandagavond het interview van Matthijs van Nieuwkerk met koningin Máxima. De jarige Maxima (50) sprak over leven, liefde en werk, maar ook over tarotkaarten die haar huwelijk voorspelden, het pijnlijk verlies van haar zusje en over kritiek op de vakantie en de speedboot van 2 miljoen van haar man. U kunt het hele interview terugzien, maar dit zijn de hoogtepunten,.
Over de tarotkaarten
Matthijs van Nieuwskerk leest een fragment uit een boek over Máxima’s periode in New York, vlak voor ze Willem-Alexander zou leren kennen. Máxima is dan alleen en op zoek naar een partner, en vraagt een vriendin om de tarotkaarten te leggen. De tarotkaarten voorspellen dat ze binnen niet al te lange tijd een man zal ontmoeten, een contract gaat moeten tekenen en naar Europa zal gaan.
Maxima: “Ik was niet op zoek. Ik had wel door dat ik hoogstwaarschijnlijk niet zou trouwen. Ik vond het moeilijk om me voor te stellen dat ik iemand zou ontmoeten die zo verliefd zou zijn op mij als ik op hem. En de timing moest dan ook nog juist zijn. Ik investeerde dus vooral in mijn werk en mijn passies, daar haalde ik mijn voldoening uit. Niet uit de verwachting van huisje-boompje-beestje.” Maar op een avond worden er dan toch tarotkaarten gelegd. “Ik dacht: nou ja. Maar ze had het over een contract met een man, over Europa. Ze zei: ‘Je gaat veranderen van leven, van werk.’”
Máxima over de eerste ontmoeting met Willem-Alexander, op een feestje in Sevilla, en haar kennismaking met Nederland.
“Ik had een camera bij. De gastvrouw vroeg of ik foto’s van iedereen wilde maken. En dat heb ik gedaan.” Tussen de genodigden was ook Willem-Alexander. Die bleek niet meteen opgetogen dat Máxima foto’s maakte. “Hij dacht: ‘Wat gaat ze doen met de foto’s?’ Ik had daar helemaal geen begrip daarvoor: als ik foto’s wil maken, dan doe ik dat”, lacht de koningin. “Het was dus geen goede start. Ik wilde zover mogelijk van dit alles blijven. Maar mijn man is persistent. Waar ik ook wel blij om was, want ik vond hem heel leuk”, geeft ze toe. “Ik bleef wel in New York, want is die relatie wel wat? Is hij iets voor me? Maar dan kwam ik hier de eerste keer. En ik dacht: als ik dit echt wil, moet ik veel meer weten: over het land, over de positie. Dus begon ik met Nederlandse les in New York. Daar leerde ik over koekhappen, over Sinterklaas … En daarna dus de grote stap, toen ik dichterbij Nederland moest komen wonen. Dan droeg ik een pruik, en ging ik heel Nederland door, om te kijken wat voor land het was. Naar Groningen voor het museum, naar Friesland. Willem-Alexander was aan het werken, ik ging gewoon overdag. Met die pruik, zodat ik niet herkend zou worden.” Over de noodzaak van die pruik: “Ik wilde de familie niet in verlegenheid te brengen, maar ik had de noodzaak om te weten waar ik aan begon. Ik wilde Nederland begrijpen, en Nederlanders begrijpen. Bitterballen eten, mijn Nederlands oefenen.”
Over dat haar vader niet welkom was op haar huwelijk. Of dat pijn deed?
“Helemaal niet. Nederland heeft niet geoordeeld dat er iets vreselijk was gebeurd in Argentinië. Dat wist ik al. Nederland heeft in tegendeel laten zien dat ‘t staat voor zijn principes. En ze rekenen de dochter niet af op de daden van de vader.”
Over haar zusje Inez die een eind aan haar leven maakte.
“Wij wisten al de laatste 8, 9 jaar voor haar dood dat het niet oké was. Maar er hing toch een taboe rond. We wisten niet wat de precieze diagnose was. Ze had een depressie en een persoonlijkheidsstoornis. Met ons beste kunnen hebben we geprobeerd om haar te helpen, maar we zijn natuurlijk niet professioneel. Ze is een paar keer opgenomen, en je weet niet altijd wat het beste is. Ik denk dat ze beter geholpen had moeten worden. Door ons ook, hoor. We hebben ons best gedaan, maar in die tijd wisten we niet beter.”
“Wat ik geleerd heb: ik moet die ervaring gebruiken zodat anderen dit niet meemaken. Als iemand in je familie zelfmoord pleegt, is het niet alleen het verdriet en de frustratie die je voelt. Maar ook angst: hebben wij dat gen ook? Schaamte speelt ook mee. Het is wat gecompliceerder dan een normale dood. We hebben met z’n allen heel veel gedaan, maar het gevoel blijft: hadden we nog meer kunnen doen?” () “Of ze in de hemel is, weet ik niet. Maar als ik aan haar denk is dat met een hele grote glimlach. Dat heeft even tijd gekost. Ze had zoveel talenten, maar ze zag het zelf niet.”
Over de vakantie in Griekenland.
“Dat doet pijn in mijn hart. Ik werk héél hard om dingen te bereiken. En dat een vakantie die voor ons niet zoveel betekende, zoveel doet, dat deed me pijn. Nog meer een reden om te focussen op ons werk. We hebben ons altijd gericht op wat kon, niet op wat niét kon. Natuurlijk zijn er moeilijke momenten, maar je mag wel dingen. Het mocht nog steeds, hé. Het was een land in de gele zone, we gingen naar ons eigen huis. We dachten dus aan de mogelijkheden, niet aan de beperkingen. En dat was een inschattingsfout. Het mocht, maar het was niet solidair.”
Over de speedboot van 2 miljoen die haar man kocht.
“Nou ja, hoge bomen vangen veel wind”, haalt Máxima de schouders op. “Het was iets dat mijn man heel graag wilde hebben, en ik gun hem dat wel. Maar dat mag niet afdoen van al het werk dat hij voor Nederland doet.”
Portretfoto Koningin Máxima 50ste verjaardag. Foto gemaakt door Z.M. de Koning.
“Ik zie Amalia niet als de toekomstige koningin. Ik zie haar nog steeds als mijn kleine baby. Een meisje die het heel goed doet, heel verantwoordelijk is. Ze beseft haar toekomst, maar gaat daar heel goed mee om. Ze neemt haar tijd. Ik denk dat ze het wel heel goed aankan in de toekomst. Ze gaat ook haar eigen manier vinden om dit in te vullen.Het is niet makkelijk natuurlijk. Hun levens staan in de spotlights. Dat brengt z’n uitdagingen maar ook enorm veel leuke en mooie dingen. Je krijgt de kans om iets te betekeken voor anderen, om iets te veranderen. Ik ben zeker dat ze daar haar passies zal kunnen ontwikkelen. Ik twijfel er niet aan dat ze dat zal aankunnen, maar ze is nog steeds een meisje. We willen ze de vrijheid te geven om fouten te maken, want daar leer je van. Om sterke dames te worden, maar ook een bepaalde veiligheid bieden zodat de fouten niet te groot zijn.”
Over Alexia.
“Ze is een schat, een geweldige dochter. Maar ze wil misschien wat meer vrijheid en heeft van mij die nieuwsgierigheid. Ze wil nieuwe mensen, nieuwe dingen ontdekken. En daarna terug naar Nederland, waar ze wil gaan studeren.”
Over jongste dochter Ariane.
“Ariane is ongelofelijk lief, etherisch, vrouwelijk en tegelijkertijd ongelofelijk krachtig. Ze heeft ongelofelijk veel talenten. Daar gaat het ook over: wat je talenten ook zijn, dat je ze ontwikkeld en ze ten dienste van anderen kan stellen. Wat ze ook willen worden: timmerman, kunstenaar, dokter of moeder.”
Over echtgenoot Willem-Alexander.
“Apart van dat hij de vader van mijn kinderen en mijn echtgenoot is, is hij mijn anker”, klinkt het met stralende ogen. “Hij houdt me scherp, hij duwt mij en prikkelt me om echt mijn werk te doen, maar hij houdt me ook vast. Die combinatie vind ik fantastisch. We hebben het heel fijn samen, met onze kinderen. Hij is een hele goede vader, met heel veel humor.”