Elf jaar nadat Sylvie Meis in 2009 aan de media vertelde dat ze borstkanker had zegt Meis nu dat ze verzweeg dat die kanker was uitgezaaid naar een lymfeklier. “Ik was bang voor de krantenkoppen en wilde niet dat men dacht: Sylvie gaat dood”, licht Meis toe.
“Ik was bang om afgeschreven te worden, maar moest op een gegeven moment mijn ziekte bekendmaken”, herinnert de presentatrice zich. “Ik vertelde dat de chemotherapie preventief was, maar zweeg over het feit dat de kanker al was uitgezaaid, ” vertelt de presentatrice zondag in het kader van borstkankermaand aan het Duitse Bild.
Het leven van Sylvie Meis veranderde in 2009 voorgoed. Meis woonde met man Rafael van der Vaart en toen 3-jarig zoontje Damián (3) in Madrid. Haar tv-carrière in Duitsland nam juist een een hoge vluch toen ze te horen kreeg dat ze borstkanker had. . „Ik was bang om te worden afgeserveerd.”
Meis, recent getrouwd met Niclas Castello weet zich de dag dat zij de diagnose borstkanker kreeg nog precies te herinneren “Ik ken mijn lichaam heel goed en herken de kleinste afwijking. Ik was in ons appartement in Madrid en wilde een trui bovenin de kast leggen. Maar toen ik me rekte, voelde ik een steek aan de zijkant van mijn borst. Ik wist meteen: er is iets aan de hand. (…) Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte.”
Na de diagnose borstkanker stortte ze in. “Ik begon toen te huilen en besloot: de kanker moet weg. De volgende dag ben ik geopereerd. Toen ik wakker werd, stonden Rafael en mijn ouders te huilen voor mijn bed. De dokter zei tegen Rafael: ’Het is maar goed dat jouw vrouw zo koppig is en een eigen wil heeft.’ Toen wist ik dat het serieus was. Als ik niet naar mijn innerlijke stem had geluisterd, had ik het waarschijnlijk niet gehaald.”
En toe bleek ook nog eens dat de kanker al was uitgezaaid naar een lymfeklier. “Tot dat moment was mijn leven gebaseerd op de carrière van mijn ex-man. Toen de diagnose kwam, moest ik me plotseling losmaken van alles wat we hadden en me gewoon op mezelf concentreren. Mijn enige taak was om te overleven.”
Meis op dat moment een van de juryleden van het Duitse RTL-programma Das Supertalent vreesde haar baan te verliezen.. “Ik was bang om afgeschreven te worden, maar moest op een gegeven moment mijn ziekte bekendmaken. Ik vertelde dat de chemotherapie preventief was, maar zweeg over het feit dat de kanker al was uitgezaaid. Ik was bang voor de krantenkoppen en wilde niet dat men dacht: Sylvie gaat dood.”
Sylvie besloot dat ondanks de zware behandelingen haar leven zo normaal mogelijk moest doorgaan. “Als ik toen had opgegeven, had ik nu waarschijnlijk niet kunnen terugkijken op meer dan tien jaar succesvolle tv-carrière in Duitsland. Maar het was een hel. Achteraf gezien raad ik dit niemand aan. Op maandag chemotherapie in Madrid en vervolgens van donderdag tot en met zondag voor Supertalent in Keulen. Ik klemde mijn tanden op elkaar en doorstond de de halve finale, een liveshow, met 41 graden koorts. Tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet hoe ik het heb gedaan.”
Inmiddels is Sylvie ’kankervrij’, maar slikt nog wel iedere dag medicijnen en wordt ieder jaar in het ziekenhuis gecontroleerd. “Je moet altijd alert blijven dat de kanker terug kan komen. Daarom zijn regelmatige controles zo belangrijk. Hoe mijn leven eruit zou hebben gezien zonder de ziekte? Absoluut anders. Ik zou zeker een tweede kind hebben gehad.”
Achteraf denkt ze dat zonder haar ziekte haar huwelijk met Rafael vermoedelijk minder snel was geeindigd in een scheiding. “Het is niet de oorzaak van de breuk, maar de diagnose speelde zeker een rol. Als je leven zo ingrijpend verandert, heeft dat natuurlijk ook invloed op je relatie. Met zo’n ziekte verander je als persoon, je bent niet meer dezelfde persoon.”