‘SCHEETJE’ HANS: zes maanden cel voor gruwelijke mishandeling ex-vrouw met asbak (‘alles wat kapot kan zijn in mijn gezicht, was kapot’)

0

‘Scheetje’ Karin haalt uit naar ex hans. volgens karin heeft hij een halfjaar in de gevangenis gezeten voor het mishandelen van zijn ex-vrouw. Hij heeft haar met een stenen asbak op haar gezicht geslagen waarbij zij ernstig gewond geraakt. De ex die zwaar mishandeld door de voormalige brugwachter Hans bevestigt het verhaal van Karin.

De vechtscheiding van Scheetjes Hans en Karin bereikt deze week een nieuw dieptepunt. Door een opmerking op Facebook over zijn broer Johann, de huidige vriend van Karin, heeft Hans het nu helemaal verbruid bij zijn ex Karin. Karin slaat terug en zegt in weekblad Privé: ‘Hans heeft vastgezeten voor mishandeling!’


Een verhaal dat wordt bevestigd in het weekblad door een vrouw die Mary  genoemd wordt. Zij bevestigt de mishandeling door Hans. ‘Ik was met mijn toenmalige schoonzusje naar een feestje geweest, wat enorm gezellig was. Alleen aan het eind van de avond werd ik niet helemaal lekker, ik ben diabeet. Mijn schoonzus leek het beter om de auto bij haar te laten staan en ze bracht mij. Toen ik thuiskwam, was er niemand, Hans en de kinderen waren bij opa en oma. Ik ben op de bank gaan liggen en in slaap gevallen.”

Dan: “Tot ik wakker werd van een vreselijke pijn die ik niet kon plaatsen. Mijn gezicht voelde warm, alsof er allemaal water langs mijn hoofd liep. Toen ik wat bijkwam, zag ik tot mijn grote verbazing dat Hans boven op mij zat. Met een asbak sloeg hij op mijn gezicht. Steeds maar weer en weer. Ik schreeuwde en was in shock, maar kon geen kant op. Dat warme was dus blóed dat over mijn gezicht liep.”

Volgens Mary voorkwam haar zoon erger zo zegt in Privé. Omdat ik niets kon doen, heb ik het laten gebeuren. Het is mijn grote geluk geweest dat op een gegeven moment een van mijn jongens binnenkwam. Hij schreeuwde tegen Hans: ‘Wat ben je aan het doen, wat doe jij nou?!’ Hij was helemaal in paniek. Op dat moment stapte Hans van mij af en liep naar mijn zoon. Hij bleef maar hetzelfde herhalen, die jongen was helemaal van slag. Hij wilde 112 bellen, maar Hans kwam naar hem toe. Ik lag halfdood op de bank en hoorde hem zeggen: ‘Ik zou maar niet bellen, want anders ben jij de volgende.’

Ik wist: Ik moet omhoogkomen om zelf de politie te bellen. Het was nog erger dan een horrorfilm, dat zal ik nooit meer vergeten. Mijn zoon trouwens ook niet. Strompelend en met het bloed dat uit mijn gezicht vloeide, ben ik voor mijn zoon gaan staan om hem te beschermen. Ik was zo bang dat hij hem ook wat ging aandoen. Hans ging aan tafel zitten met een flesje bier alsof er niets was gebeurd, maar wel met de woorden: ‘Als je wat doet, geef ik je een klap en word je nooit meer wakker.’ Dat is goed, waren mijn woorden, maar je komt niet aan mijn kind. Dat is het laatste wat ik gezegd heb, want ik werd wakker in het ziekenhuis. Gelukkig was 112 toen al gebeld en hebben ze bij de centrale alles gehoord.’

In het ziekenhuis dachten de artsen dat Mary letterlijk blind geslagen was door Hans. Mary: “Gelukkig was dat niet het geval. Maar alles wat kapot kan zijn in je gezicht, was kapot. Dat ik dit heb overleefd, is een godswonder. Ook al zit mijn gezicht vol littekens.’ Voor de politie was deze zaak al snel duidelijk: de dader mocht hier niet mee weg komen. ‘De politie heeft de zaak doorgezet. Voor hen was het duidelijk dat dit geen huiselijk geweld was, maar poging tot doodslag. Voor dat feit is hij ook de gevangenis ingegaan. Hij zat in de Koepel van Breda. Voor een halfjaar, dat is natuurlijk een lachertje voor zo’n incident.’

Het complete verhaal kunt u lezen in weekblad Privé