(Beeld: Coverfoto Erica, de motor achter
Over die paar nachten in bed verhaalt Erica ook in haar biografie: “Daarna ging hij mee naar Frankrijk, waar we tijdens Pasen met familie en vrienden het kasteel klaar gingen maken voor de verkoop. De nacht voor vertrek lagen we voor het eerst in één bed, in een heel mooie suite in Huis ter Duin in Noordwijk. Toen is er niks gebeurd. We gingen in bed liggen, het licht ging uit, we hebben nog een beetje liggen kletsen en lachen en toen was het: “Welterusten.” Dat vond ik al raar. Ik had sowieso geen zin in zoenen en hij blijkbaar ook niet. Dus het klopte toen al niet. Ik heb weleens in een van de mails gevraagd: “Waarom heb je het nooit met mij over seks? Denk je er wel eens aan?” “Ja, daar kunnen we het over hebben” en “Natuurlijk denk ik daar wel eens aan,” antwoordde hij dan.”
Maar Erica denkt dat het anders lag. “Ik denk dat het gewoon niet meer lukte. Ik heb later een post van hem gezien over Viagra. Hij vroeg hoe dat werkte in combinatie met de corona vaccinaties. Maar dat is toch niet eerlijk? Dan moet-ie dat toch gewoon tegen mij zeggen? Ik hoef geen relatie zonder seks. Ik bedoel: ik ben helemaal geen seksbeest, maar het hoort er zeker bij. En je moet iemand wel aantrekkelijk vinden en dat was hij voor mij gewoon helemaal niet.”
Voor Erica hoefde zelfs de wandelingen niet meer. “Dus in dat bed wist ik al: ik hoef verder niks van jou. Want ik had ‘m toen zonder die dikke winterjas gezien. En we hadden die dag nog door de wijk De Zuid gewandeld om naar het nieuwe huis te kijken. Het waaide best wel hard en toen kon hij niet tegen de wind in komen. Die COPD was dus veel erger dan hij deed voorkomen. En toen realiseerde ik me: die man gaat mij niet bijhouden. Ik heb geen zin de rest van mijn leven steeds mijn pas in te houden, letterlijk en figuurlijk. Ik had het gevoel of ik met mijn opa op stap was.”