Rob met vrouw Henriette (foto: Frans van Zijst)
Rob De Nijs (77) is opvallend openhartig over over zijn Parkinson-diagnose. “Het blijft natuurlijk een rotziekte. Het is elke keer maar afwachten: hoe lang gaat het nog duren?” Met vrouw Henriette (50) kijkt hij ook naar de nabije toekomst. “We hebben het soms al over mantelzorg, want we zijn er bewust van dat we op dat punt gaan komen.” Maar ook zoon Julius weet van de hoed en de rand als het om de ziekte van zijn vader gaat.
Rob de Nijs was gisterenavond te gast op de Vlaamse televisie waar hij in ‘Vandaag’, het praatprogramma van Danira Boukhriss openhartig praatte ver zijn Parkinson-diagnose.
“Over het algemeen gaat het heel goed. Zo lang ik maar kan zingen. Het heeft veel met je mindset te maken. Hoe je jezelf voelt. Muziek is gewoon het beste medicijn dat er is. Maar het blijft natuurlijk een rotziekte. Het is elke keer maar afwachten: hoe lang gaat het nog duren?”
een diagnose die werd gesteld nadat hij begon te trillen tijdens optredens. “Ik had het in het begin zelf niet in de gaten. Mensen zeiden me: maar je hand trilt zo, hoe komt dat? Vooral als ik een emotionele ballad moest zingen, bijvoorbeeld, had ik er meer last van. Ik zag dat pas wanneer zoiets werd uitgezonden, niet op het moment zelf. Ik legde ook nooit de link met de ziekte van Parkinson. Ik had al zoveel meegemaakt dat ik gewoon dacht: dit overleef ik ook wel weer. En dat doe ik natuurlijk ook. Maar ik had nooit gedacht dat het dit was, nee.”
Toen hij naast het trillen ook stijver begon te lopen veranderde hij zijn levensstijl “Om dat tegen te gaan moet ik veel bewegen. Niet bepaald mijn hobby. Alleen op het podium kan ik wat meer.”
Rob de Nijs (Foto Frans van Zijst)
Het maakte ook dat hij overwoog te stoppen met optredens. “Je pakt een schrik, natuurlijk. Ik dacht inderdaad dat ik ermee op ging houden. Ik ben een paar keer zwaar gevallen en daar was ik door getraumatiseerd.” Nadat er een video op internet verscheen waarop te zien was dat Rob van een podium viel, besloot hij om zijn ziekte te delen met zijn publiek. “Eerder dan ik gewild had. Omdat ik niet wilde dat men dacht dat ik aan de drank zat. Maar die schrik om terug op te treden, daar raak je overheen. Ik hou veel te veel van muziek en zingen. Het enige probleem is dat ik sneller vermoeid raak. Ik heb echt ál mijn energie nodig voor zo’n concert. Maar sinds de mensen weten wat ik heb, ben ik rustiger. Ik kan veel meer in een song stoppen dan vroeger.”
Zijn vrouw Henriëtte, ook aanwezig bij het tv-gesprek, staat volledig achter Robs beslissing om te blijven zingen en optreden. “Ik besef heel goed dat hij op een podium thuishoort. Onze rollen worden onderling wel wat anders. We hebben het soms al over mantelzorg, want we zijn er bewust van dat we op dat punt gaan komen. Maar wij houden van elkaar en dat zal altijd zo blijven. Ook onze zoon, Julius, wordt bij die gesprekken betrokken. Hij is net acht geworden. Hij is altijd bezorgd om Rob, maar we leggen hem alles uit en hij weet perfect wat er aan de hand is. Je moet zoiets met je kind delen, want dat hoort bij het leven.”
“Hij waarschuwt me als er iets op de grond ligt”, vertelde Rob de Nijs. “’Papa, pas op!’, zegt hij dan. Misschien denkt hij ondertussen dat de rollen omgedraaid zijn: dat ik het kind ben en hij de ouder!”
bron: vandaag/hln