Bernhard is boos… (Beeld: RVD – Jeroen van der Meyde)
“Ik vind het vreemd dat een politieke partij mijn naam gebruikt in haar programma,” zegt de prins in De Telegraaf over de Prins Bernhard-belasting die de partij van de Arbeid wil invoeren. “Daarnaast vind ik dat ze uit moeten gaan van hun eigen kracht en daarbij niet één persoon moeten betrekken. Los van het feit dat ze mijn naam gebruiken op basis van artikelen in de pers en niet de feiten.”
Met die belasting worden ‘pandjesbazen die vijf panden of meer bezitten, verplicht om netjes inkomstenbelasting te betalen over de huurinkomsten en vermogenswinsten’, zo wil de PvdA. En niet alleen met die belasting is de prins het niet eens, maar ook dat het PvdA-plan zijn naam draagt. Maar dat laatste is niet zo vreemd…
Hij mag een prins van Oranje zijn, als vastgoedinvesteerder is de oudste zoon van prinses Margriet en Pieter van Vollenhoven koning. Prins Bernhard bezit met zijn zakenvrienden maar liefst 102 panden in Amsterdam waarvan het merendeel tegen weliswaar marktconforme, maar exorbitante prijzen wordt verhuurd. Het geld, het vermogen van Bernhard wordt inmiddels geschat op 20 miljoen, stroomt dan ook binnen, maar binnenkort zou er wel eens een eind aan de koninklijke pret kunnen komen.
Vroeger noemden ze het pandjesbazen of huisjesmelkers, maar anno 2020 gaan mannen zoals prins Bernhard junior, die maar liefst 102 panden in Amsterdam in zijn bezit heeft, door het leven als slimme beleggers. Prins Bernhard behoort met zijn woningbezit van meer dan honderd panden, vaak in eigendom met (zaken)vriend Menno de Jong, tot het selecte groepje van rijke ondernemers, vermogende families en pensioenfondsen die de woningmarkt in de hoofdstad in hun greep hebben en volgens kenners van die markt er mede voor zorgen dat woningen voor de gewone Amsterdammer onbetaalbaar worden.
Goedkoop zijn de pandjes van prins Bernhard dan ook niet. Al in 2016 bood hij nog een driekamerappartementje van 60 vierkante meter aan de Amsterdamse Overtoom te huur aan voor 1795 euro per maand. Niet bepaald een prijs die Jan met de pet kan betalen. Gevolg is wel dat de gewone Amsterdammer noodgedwongen uit de hoofdstad vertrekt en zeker de huizen in de binnenstad nog slechts worden bewoond rijke Amsterdammers en door expats – zakenlieden die tijdelijk in ons land verblijven – die van die torenhoge prijzen niet schrikken.
Schrikken van het vastgoedbeleid van prins Bernhard en zijn kompanen deed Debby Daems wel. Het doek van haar snackbar Mash viel in oktober 2012 nadat ze zeven jaar in de clinch had gelegen met huisbaas prins Bernhard nadat die in december 2005 via zijn vastgoedbedrijf Pinnacle BV eigenaar was geworden van het pand. Begin 2009 kreeg ze te horen dan de huurprijs voor haar snackbar werd verhoogd naar duizend euro per maand. Niet lang daarvoor betaalde ze slechts 187 euro huur, later 750 euro.
Een jaar na de verhoging tot duizend euro per maand zegde Bernhards Pinnacle BV het huurcontract met Daems alsnog op omdat de eigenaren er een luxueuze afhaalpost voor Italiaans eten wilden beginnen. Het conflict eindigde voor de rechter die Bernhards bv in het gelijkstelde en meeging in de redenering dat de marktconforme huurprijs 2500 euro bedroeg. Nu is in het pand de hippe Bar Mash gevestigd waar de prijzen navenant de huurprijs zijn.
Het was overigens niet de enige keer dat Bernhard als ‘pandjesbaas in het nieuws kwam in al die jaren. Het stoorde hem wel dat in die publiciteit niet de zakenman Bernhard van Oranje, een doorsnee Nederlander als ieder ander, maar Zijne Hoogheid Prins Bernhard van Oranje-Nassau, van Vollenhoven, de prins, domineerde. “Daar word ik niet blij van. Het is jammer dat mevrouw Daems de publiciteit heeft gezocht en mijn naam daaraan heeft verbonden. Aan de andere kant besef ik dat bij alles wat ik doe de schijnwerper op mij gericht staat. Daar wil ik ook niet kleinzielig over doen,” reageerde hij op de commotie in 2011.
Zelf woont Bernhard met zijn vrouw sinds 2000 Annette Sekrève en hun drie kinderen Isabella, Sam en Benjamin Pieter Floris ook alleraardigst in een in 2011 voor ruim drie miljoen euro gekochte, barokke, 19de-eeuwse villa aan de Weteringschans met uitzicht op de Singelgracht en het Rijksmuseum.
Zijn financiële betrokkenheid bij de 102 Amsterdamse panden legt prins Bernhard dan ook bepaald geen windeieren. Hij zou een persoonlijk vermogen hebben van rond de 20 miljoen euro. Niet vreemd dat moeder Margriet haar zoon gevraagd heeft een oogje te houden op haar kapitaal dat ondergebracht is in de stichting Royale, die wordt beheerd door trustkantoor TMF en waar Bernhard in het bestuur zit.
Bernhard is dan ook al sinds zijn 19de met voorsprong de meest ondernemende prins en lid van de koninklijke familie. Hij studeert nog als hij met twee vrienden ‘Ritzen Koeriers’ start, een koeriersbedrijf dat studenten pakjes laat bezorgen met hun toen nog gratis door de overheid gegeven ov-jaarkaart van toenmalig minister Ritzen. Dat het bedrijf geen sociale premies afdraagt voor de koerierende studenten. Is een beginnersfout en wordt goedgemaakt door een schikking met het OM van 10.000 euro.
Wat volgt is een trits aan zakelijke en financiële successen. De financiële handel en wandel van zakenprins Bernhard beperkt zich dan ook niet tot ‘pandjes’ uitbaten. Zijn in 1995 opgerichte internet-adviesbedrijf Clockwork wordt acht jaar later voor 6 miljoen euro verkocht. Bernhards vennootschappen met opvallende namen als Geen Woorden Maar Daden, Nooit Meer Slapen en Rasputin boeken in de loop der jaren allemaal miljoenenwinsten.
En hij is ook eigenaar van een it-bedrijf met 600 werknemers, runt een bedrijf dat aluminium boten bouwt en heeft ook nog vastgoed in beheer op liefdeseiland Ibiza en sinds eind 2015 mag de autoracegekke Bernhard zich met vriend Menno ook eigenaar noemen van het Circuit van Zandvoort dat ze kochten voor rond de 10 miljoen euro waar hij graag mag rondrijden in Ferrari’s en Maserati’s, al dan niet uit de collectie van zijn opa (en naamgenoot) prins Bernhard.
Vraag is wel of prins Bernhard nog lang plezier zal hebben van zijn woningbezit. Drie jaar geleden riep toenmalig Amsterdams wethouder Ivens het kabinet al op om wat te doen tegen de volgens hem Londense praktijken. In de Engelse hoofdstad zijn de huizenprijzen voor gewone mensen al jaren niet meer zijn te betalen. “Een woning is om in te wonen en niet om aan te verdienen”. Hij pleitte voor een woonplicht voor huizenkopers.
De PvdA wil nu dat beleggers die meer dan vijf huizen bezitten meer belasting gaan betalen. Hun huurinkomsten en vermogenswinsten moeten via de inkomstenbelasting worden aangeslagen. Ook wil de partij het mogelijk maken dat gemeentes een woonplicht instellen. De prins Bernhard-belasting dus…