De onder vuur liggende en inmiddels bij BNNVara vetrokken De Wereld Draait Door-presentator Matthijs van Nieuwkerk maakte niet alleen op de redactievloer van zijn kijkkcijferhit vijanden. Ook daarbuiten lukte hem dat. Een van zijn slachtoffers heette Ebru Umar en die haalt nu fors uit naar Van Nieuwkerk. “Ik weet het al jaren. Mathijs is een hondel*l en de mensen in de media liepen weg met ‘m. Omdat het een hondel*l is. ”
het kopje boven de column van Ebru Umar is Mathijs meteen t. en dat is bewuste fout van de schrijfster. “Ja er mist een T in zijn naam, so what? Er mist wel meer aan Mathijs. Met stip op 1: fatsoen. En nee, niet omdat ik dat uit de Volkskrant weet. Ik weet het al jaren. Mathijs is een hondelul en de mensen in de media liepen weg met ‘m. Omdat het een hondelul is. En ze het wisten, zeker bij de Linda.”
In 2013 verscheen van Umar een boekje met haar Libelle-columns. De verhalen gingen over hoe het interview tot stand kwam, hoe de BN’ers waren en wat het interview niet gehaald had. Een hoofdstuk heette de ‘Nee-zeggers’. Ebru Umar: “Nou heb je nee-zeggers en nee-zeggers. Mensen die het fatsoen hebben om erover te communiceren en je hebt – je raadt het al: Mathijs van N. Lees en lach. Want degene die het laatst lacht, lacht het hardst. En, vergeet dat niet: dat zijn wij.
Ebru Umar
Als Umar het verzoekt krijg van de Linda-hoofdredactie om Matthijs te interviewen omdat de Linda een eenmaligmannenblad uitbrengt genaamd Matthijs, dan doet ze dat. Wat er vervolgens gebeurde? Ebru Umar: Matthijs zegde toe.
Matthijs speelde een spelletje
Matthijs nam de telefoon op en zei: ‘Hallo? Hallo?’
Matthijs zei: ‘Bel me over 10 minuten terug,’ en nam niet op.
Matthijs gaf geen sjoege.
Keer. Op. Keer
Zeg. Dan. NEE. Zeg gewoon ‘nee’. Hoe fokking arrogant en zelfingenomen ben je als je meent dit soort spelletjes met mij te moeten spelen. Een mailtje naar de Linda volgde: ik heb het geprobeerd. Hij wil niet. Waarop ik ge-cc’d werd op een mail van de toenmalige bladmanager aan Matthijs. ‘Ebru loopt tegen d’r deadline aan en wordt zenuwachtig. Wil je haar bellen?’
Ik flipte. IK WORD HELEMAAL NIET ZENUWACHTIG!!! Waarom zou ik in godsnaam zenuwachtig worden omdat ene Matthijs van Nieuwkerk geen interview wil geven? Zie ik eruit als een amateur die een lege pagina gaat opleveren? Voor elke Matthijs die nee zegt, heb ik er 52 die hartgrondig JAAAAAA roepen.
Dus dat mailde ik terug. ‘Ja, Ebru, dat weet ik wel, maar ik wilde de urgentie duidelijk maken.’
Urgentie over mijn rug. My ass. Alsof dat Matthijs ook maar iets kan schelen. Urgentie! Ik heb nooit meer iets van Matthijs gehoord (waarom zou je ook reageren? Uit fatsoen of zo?!) en Matthijs stond niet in Libelle. Jammer voor mijn lezeressen. Ik ben inmiddels een paar honderd pagina’s (en interviews) verder. Aan Matthijs verspil ik mijn tijd niet meer. NEXT!
Ja, de laatste paar dagen verspil ik veel te veel tijd aan Mathijs. Omdat ik ‘m verafschuw. Met álles wat ik in me heb en eerlijk? Ik GENIET van zijn positie en gun hem de eeuwige geeuwhonger. Niet netjes. Niet mijn stijl. Maar deze man verdient het. Deze man dacht willens en wetens mensen te kwetsen, breken en vernietigen – en ik was er één van. En ja, ik sta nog. En ja, over die frustratie kom ik niet makkelijk heen. Want het had allemaal makkelijker gekund maar ja, ik was geen zielige allochtoon. Ik was geen zwak meisje. Ik was niet ‘dankbaar’. En ik was al helemaal geen crimineel. Nope, ik stond mijn mannetje, en ik sta nog steeds. Maar vandaag ligt de meestercancel’ er op de grond. Dat het maar heel hard mag regenen.
PS
De ‘99 gesprekken’ is nog steeds te koop bij Bol – als er 30 exemplaren verkocht zijn, is het veel. Ik las net wat stukjes terug toen ik dit fragment zocht en kan alleen maar zeggen: het is echt leuk.