In dit coronajaar verloor Mark Rutte (53) in mei ook nog eens zijn moeder en die pijn over het verlies is er nog altijd: “Ik was blij met elke dag dat ze er nog was. Omdat het een leuk mens was, gewoon een stoere vrouw. Een kettingroker, in voor een borrel. Ze spaarde mij nooit, trok mij niet voor. Ze laat een leegte achter, ik droom nog veel van haar.”
In het AD vertelt Rutte over de 15de maart van dit bijna afgelopen jaar. De dag van de laatste – fysieke – avond met zijn moeder. Net als iedere week ging hij een hapje bij haar eten. die avond kreeg hij echter ook op zijn kop van zijn oude moeder over de sluiting van de horeca. “Ik haalde altijd wat Indisch, maar dat ging dus ook niet, want die zaak was dicht”, herinnert hij zich. “Ze was echt geïrriteerd. Serieus. Stond er ineens een Indiase prak van de supermarkt in plaats van de vaste gehaktballen van Toko Batavia. Ik zei: ‘Ja, sorry, ik heb dat virus ook niet naar hier gehaald. Het mot effe.'”
De donderdag na het bezoek aan zijn moeder sloot het kabinet verpleeghuizen voor bezoek, dus ook dat van zijn moeder. “Dit was voor het eerst dat iets zo heftig op mijzelf ingreep. Op wat Zoomen na en wat zwaaien voor het raam ben ik niet meer bij haar geweest.”
Op 13 mei overleed Rutte’s moeder op 96-jarige leeftijd. “Ik was blij met elke dag dat ze er nog was. Omdat het een leuk mens was, gewoon een stoere vrouw. Een kettingroker, in voor een borrel. Ze spaarde mij nooit, trok mij niet voor. Ze laat een leegte achter, ik droom nog veel van haar.”
Voor Mark Rutte wordt het de eerste kerst zonder zijn moeder. Hoe hij die kerst viert? “Ik ga niet vertellen met wie ik wat doe, want dan zit ik alleen met kerst. Mijn omgeving haat het wanneer ze hun namen teruglezen in de krant. Ze willen geen last hebben van mijn werk. Overigens, kerst is nooit een heel groot ding geweest in mijn familie. In onze jeugd zaten we dan vaak in het buitenland. Verjaardagen en Sinterklaas werden bij ons veel groter gevierd.”
Het was vanuit zijn werk bezien een jaar van ‘crisis-plus-plus’, zegt Rutte in de krant over zijn jaar met 26 persconferenties, twee live uitgezonden televisietoespraken en tal van crisisoverleggen. Op de vraag: Heeft u op enig moment het gevoel gehad dat u de controle kwijt was? antwoordt de premier: “Er was één heel spannend moment in maart, toen we twijfelden of de ic wel voldoende capaciteit zou hebben. Pff, dat vond ik heftig. Er waren berekeningen dat de piek op 3000 mensen zou uitkomen. En dan de strijd om beademingsmachines en mondkapjes… Er waren dagen dat er 130 mensen bij kwamen op de ic’s. Ik had een gevoel van: oei, komt er een moment dat we het niet redden? We zijn niet out of control geraakt, maar dit was heftig.’’