Als gevolg van de coronacrisis zet de niet onbemiddelde Linda de Mol een aantal medewerkers van haar maandblad LINDA. op straat, maar dat betekent niet dat zij zichzelf niet verwent. Zo verhaalt ze in haar column in de nieuwe LINDA. over hoe ze met vriend Jeroen sushi eten in Tokio. De rekening? €750 euro voor 20 piepkleine sushi’s, maar dan wel gemaakt door Jiro is de ongekroonde keizer van de sushi, de allerbeste sushi-chef ter wereld.
Linda in haar column in het nieuwe nummer van haar blad: ‘Een paar maanden voordat ik voor het eerst met Jeroen naar Tokio zou reizen, zagen we samen op Netflix de documentaire Jiro dreams of sushi, keken elkaar aan en riepen in koor: “Daar móéten we eten.” Jiro is de ongekroonde keizer van de sushi, de allerbeste sushi-chef ter wereld. Hij is inmiddels 94 jaar (toen denk ik 88) en probeert al sinds hij zestien is met noeste arbeid en een oneindige portie geduld, precisie en vakmanschap de traditionele sushi te perfectioneren. De rijst moet op lichaamstemperatuur geserveerd worden, de sushi moet in één hap te nuttigen zijn, inktvis wordt veertig minuten gemasseerd om ’m in je mond zowat uiteen te laten vallen. De oude man is nooit tevreden, het moet altijd, zelfs na meer dan 75 jaar oefenen, nóg beter kunnen. Zijn piepkleine restaurantje – slechts tien zitplaatsen – bevindt zich onder een treinstation en heeft geen toilet, maar wel drie Michelin-sterren. Mensen komen van heinde en verre om daar de beste sushi ter wereld te eten. Barrack Obama at er met de Japanse minister-president, Katy Perry, Hugh Jackman.
Maar volgens Linda waren de sushi’s die zij en Jeroen aten het geld (750 euro) meer dan waard. ‘En zijn sushi’s waren, ja echt, onbeschrijflijk lekker. Een soort orgasme in je mond. De vis zo vers, zo zacht. De rijst perfect, zelfs de sojasaus (waar je maar heel weinig van mag gebruiken en bij sommige sushi helemaal niet) was lekkerder dan alles wat ik ooit geproefd heb. De twintig kleine sushi’s werden in ongeveer drie kwartier geserveerd en daarna kreeg je een ministukje watermeloen met zout en thee. En toen was het klaar en kregen we om exact zeven uur de bepaald niet malse rekening. Om een uur of acht sluit-ie de tent en gaat-ie naar huis en naar bed.’
Over die rekening wordt op TripAdvisor, zo schrijft Mediacourant, overigens behoorlijk geklaagd. Meerdere mensen vinden het restaurantje flink overgewaardeerd. “Het is bijna een toeristenval daar nu. Dertig minuten eten, meloen en dan een foto“, klinkt het.
En een ander: “Er zijn vijftien verschillende soorten vis, je krijgt ze allemaal of je ze leuk vindt of niet. Geen wasabi, geen sojasaus. En het hele ding duurt 20 minuten en je bent klaar. En dat voor 900 dollar per paar?”