Voor André van Duin valt het deze kerst niet mee, vertelt hij in gesprek met RTL Boulevard. “Dit jaar helemaal. Ik heb heel veel vrienden en kennissen, maar ja dat is niet hetzelfde als normaal. Dus ja, ik zie er wel een beetje tegenop ja.”
Ook vorig jaar was kerst voor André al niet meer hetzelfde, nadat Martin in mei dat jaar de diagnose botkanker had gekregen. Werd normaal het huis over-the-top versierd met duizenden ballen en werd kerst gevierd met zestig of tachtig vrienden die de kerstbingo’ speelden, vorig jaar was er niets. “Nog geen kerststukje. We hebben het uitgezeten”, vertelde hij kort na het overlijden van Martin in januari dit jaar.
De grote liefde van André van Duin (73), overleed op 13 januari 2020 op 55-jarige leeftijd aan de gevolgen van botkanker. Beiden hielden in het begin hoop op genezing. De twee waren onafscheidelijk. Waar André ging, zag je Martin. Op de vraag wat hij het meest mist van Martin, antwoordt hij dan ook: “Het maatje. Je moet ermee leren leven. Dat is het enige wat je kan doen. Maar het blijft verdrietig.”
Van Duin probeerde in het grachtenpand waar ze samen zo gelukkig waren de draad weer op te pakken. “Je moet ermee leren leven.”
Direct na de dood van Martin wilde Van Duin het grachtenpand waar ze samen zo gelukkig waren verkopen. Het pand aan de Amsterdamse Keizersgracht ging voor vijf miljoen in de verkoop. André had, nog samen met Martin, al een luxe appartement in Buitenveldert gekocht, maar al snel dacht André ’gaat het allemaal niet te snel? Waar ben ik mee bezig?’, waarna hij het pand direct uit de verkoop haalde!
En dat uit de verkoop halen was maar net op tijd, want er was veel belangstelling voor het pand dat voor 5 miljoen rond te koop stond. Twee potentiële kopers waren zelfs zo enthousiast dat zij de komiek aan het denken zetten, zegt hij vandaag op de site van De Telegraaf. “Wat een mooi huis, en dit en dat, en die tuin, eigenlijk was ik het wel met ze eens. Ik heb op de gracht alles wat ik wil. Vijftien jaar liefde zit er in dat pand. Het is groot, ja, en Martin en mij leek het eerst een goed idee dat ik daar niet zou blijven maar buiten het centrum een nieuwe start in een mooi appartement zou maken. Toch dacht ik ineens: ’gaat het allemaal niet te snel? Waar ben ik mee bezig?’” André van Duin is nu vastbesloten die nieuwe toekomst gewoon te gaan beginnen op de plek waar hij altijd zo gelukkig was met zijn Martin.
€8.681 per m2 vroeg Van Duin voor zijn 576 m2 tellende, uit 1618 daterende monumentale grachtenpand aan de Keizersgracht. Voor die vraagprijs van vijf miljoen euro zou de koper een monument, gedeeltelijk gestoffeerd en beschermd stadsgezicht krijgen. Op de vier woonlagen die het pand van Van Duin telt 8 kamers (3 slaapkamers), 2 badkamers en 3 aparte toiletten. Het pand heeft een inpandige lift. Als bijzonderheid fraaie kantoorkamers en professioneel geoutilleerde mediaruimte met bar. Snode lieden worden buiten gehouden middels een alarminstallatie.
André en zijn Martin, die begin dit jaar overleed aan botkanker (foto Frans van Zijst)
Het grachtenhuis bestaat uit voor- en achterhuis met een tuin op het oosten (96m²) met tuinhuis. Naast de tuin zijn er nog nog 2 buitenruimtes waaronder een dakterras. Het grachtenpand was tot 2004 nog een bankgebouw, maar werd toen door Van Duin en Martin ingrijpend verbouwd tot wat het nu is, een woon-/werkpand.
De ligging van het grachtenhuis is ideaal vlakbij Westerkerk, de 9 straatjes en alle bijzondere voorzieningen die Amsterdam te bieden heeft. Op de pagina PRIVÉ in De Telegraaf vertelde Van Duin aan Evert Santegoeds dat hij na de dood van zijn echtgenoot Martin, die overleed aan botkanker, niet in het enorme grachtenpand waar de twee sinds ongeveer het begin van hun relatie woonden en zo gelukkig waren, niet wilde blijven wonen. “Toen in de loop van het najaar duidelijk werd dat de toestand met Martin hopeloos was, keek ik eens om me heen en sloeg de schrik me om het hart. Wat moet ik hier straks, in mijn eentje in een huis met een achterhuis en al met al zo’n zeshonderd vierkante meter? Jaren geleden hadden we ook al eens naar een appartement gekeken, net buiten het centrum, maar toen kwamen we terug op de gracht en dat was toch wel heel erg lekker met die tuin en alles.”
“Maar nu de situatie zo veranderde, zijn we samen toch weer gaan kijken en hebben we de knoop doorgehakt. In november kregen we de sleutel en sindsdien zijn we bezig geweest spulletjes uit te zoeken en de boel in te richten. De inschatting was toen dat Martin daar ook nog een tijd zou wonen, maar helaas is het met zijn ziekte allemaal dus een stuk sneller gegaan. We hebben er twee nachten samen doorgebracht, maar met elkaar hebben we nog wel de nieuwe inboedel kunnen uitzoeken. Martin z’n smaak komt dus toch terug in dat huis, dat nu nog een kale bedoening is, maar dat straks toch wel zal gaan leven met spullen die hij heeft uitgekozen. En hij is er nog een paar keer geweest, dus hij wéét hoe ik erbij kom te zitten en dat is een heel mooi idee. Ook voor hem was dat een fijne gedachte.”
Maar uiteindelijk bleef Van Duin dus in het grachtenpand waar hij met Martin zo gelukkig was ehem nu een eenzame kerst wacht.