(Beeld: Johan Cruyff and the Barcelona way • Masterclass)
Voetballegende Johan Cruijff overleed op 25 april 2016. Dit jaar zou 75 geworden zijn. Zes jaar na zijn dood,’ zo vertelt Johans zoon Jordi, kan zijn moeder Danny er nog steeds heel lastig mee kan leven dat haar Johan er niet meer is, dat ze nog elke dag verdrietig is. Jordi probeert dan ook elke dag bij haar te zijn, haar elke dag even te knuffelen.
Johan Cruijff zou op 25 april 75 zijn geworden. Reden voor Barbara en Frits Barend om voor hun blad Helden af te reizen naar Barcelona voor een bijzonder gesprek met Jordi over zijn vader. Een groot interview waarin niet alleen over voetbal gesproken wordt, maar Johans zoon Jordi ook vertelt over het verdriet van zijn moeder. “Het moeilijkste na het overlijden van mijn vader is dat mijn moeder er nog steeds heel lastig mee kan leven, dat ze nog elke dag verdrietig is. Ze woont nu in haar nieuwe appartement, is aan haar heup en haar rug geopereerd en heeft corona gehad. Dus heeft ze heel antisociaal moeten leven. Ze zegt soms heel eerlijk dat ze niet had gedacht dat het leven zonder Johan zo zwaar voor haar zou zijn. We krijgen gelukkig ook heel veel liefde. Elke dag lezen we wel iets moois over hem, dat sterkt haar, maar vergroot tegelijkertijd de leegte. Daarom probeer ik elke dag bij haar te zijn, haar elke dag even te knuffelen.
Johan Cruijff en Danny Coster op hun huwelijksdag, 2 december 1968 (Beeld: Anefo)
Jordi vertelt ook dat zijn moeder Danny niet heeft willen aanvaarden welke grote rol ze sPeelde in het leven en de carrière van haar Johan. “Typisch mijn moeder, dat ze denkt dat Johan met elke vrouw een goede voetballer was geweest. Ben ik niet met haar eens. Ze vormden echt een team, zij bracht de privébalans, heeft drie kinderen grootgebracht. Ze ging na die gijzeling in 1977 ook nooit meer uit, ze was een moeder voor de kinderen en de echtgenote van haar man. Dat was haar leven. En ze deed het met liefde.”
Als Jordi het over ‘die gijzeling’ heeft refereert hij over het waarom zijn vader niet meeging met Oranje naar het WK in Argentinië. “Dat mijn vader in 1978 niet meeging naar het WK in Argentinië, had direct te maken met de overval in ons huis een jaar eerder. Iemand kwam een pakje bezorgen en de portier zei dat die man kon doorlopen. Mijn ouders kregen een pistool op hun hoofd, waarna ze beiden ongeveer een uur lang in hun eigen huis zijn gegijzeld. Ze werden vastgebonden en onder schot gehouden, vreselijk natuurlijk. Mijn moeder kreeg de schuld dat hij niet mee naar Argentinië ging, maar dat was een heel duidelijke beslissing van hen samen. Dat hebben ze nooit groot naar buiten gebracht.”
Zelf is Jordi, zo vertelt hij in Helden, ook weer gelukkig nu hij terug is in Barcelona. ‘Ik ben ook weer gelukkig. Ik was veel in het buitenland, probeer een goede vader te zijn. Nu ik weer in Barcelona ben, kan ik elke dag bij mijn moeder zijn. Ik merk ook dat zij blij is als ik binnenkom. Dat is ook een waarde in het leven. Want je zal maar de weduwe van Johan Cruijff zijn.”