Gordon heeft tijdens de corona-isolatie een flinke terugval nadat hij tien maanden ‘clean’ was geweest van drank en drugs. Zozeer zelfs dat hij zijn KLM-huisjes gevuld met jenever, die World Business Class-passagiers krijgen, heeft opengebroken voor de alcohol. Ook belde hij zijn drugsdealer.
Gordon had bij zijn terugval nog heel veel ‘KLM-huisjes’ met drank in huis. Collectors-items voor de beter betalende KLM-passagier die hij open brak voor de jenever die er in zit. “Ik kon de deur niet uit naar de supermarkt. Dus ik heb de KLM-huisjes maar opengebroken, ik schaam me dood. Ik was diep teleurgesteld in mijzelf.” De zanger belde toen ook een oude dealer van wie hij nog een nummer had en bestelde weer drugs. “Je denkt: fok it, de hele wereld zit thuis. Ik doe er niemand kwaad mee. Dat is vier dagen doorgegaan, ik verloor de controle weer,” vertelde de zanger die gisteren zijn 52ste verjaardag vierde, in Shownieuws.
“Corona brak uit, mijn bedrijven kwamen stil te liggen, de talkshow met Patty waar we al zes jaar mee bezig waren viel opeens weg”, vertelde hij. “Mijn therapie viel weg, de AA-meetings vielen weg. Ik had geen drank meer in huis, maar dan ga je toch zoeken.”
Daarna hervond hij zichzelf. “Ik voelde mij heel vies, dat ik mijzelf weer verloren had. Dat wilde ik niet meer, ik wilde niet meer dat leven dat ik vroeger had.” In het gesprek vertelde de presentator dat hij tijdens het hoogtepunt van zijn verslaving op een modale weekendavond 25 wodka-cola dronk en 4 gram coke weg snoof.
Reden om een jaar geleden de knoop door te hakken, vertelt de zanger vandaag ook openhartig in de papieren editie van De Telegraaf. “Het ging niet langer. Twee weken voor mijn verjaardag keek ik in de spiegel na wéér een nacht doorhalen, ik dacht: ’Ik lijk wel 65. Wat doe je jezelf aan, man?’ Op dat moment kwam er een stemmetje in mijn hoofd: ’Je moet stoppen’. Als je nu foto’s ziet van mijn vorige verjaardag, dan schrik je. Jezus Christus, wat zag ik eruit. Ik was mezelf gewoon aan het vermoorden. Er zat zoveel zelfdestructie in mijn systeem.”
Waarop Gordon er voor koos om in rehab te gaan in een Zuid-Afrikaanse afkickkliniek. “De eerste drie dagen heb ik alleen maar geslapen, alleen maar gehuild. Maar het is een fantastische tijd geweest die ik niet had willen missen. Ik heb er zoveel geleerd over mezelf, ben er als een beter mens uitgekomen. Intens gelukkig en blakend van gezondheid kwam ik terug uit die kliniek. Ik was zo blij dat ik van de drank en drugs af was.”
Waarna de grootste uitdaging begon: volhouden. “Om mezelf te beschermen, ging ik nergens meer heen. Met als gevolg dat je nog eenzamer wordt. De vrienden waarmee ik snoof en de hort op ging, belden niet meer. Je bent gewoon op jezelf aangewezen. Toen corona op 16 maart uitbrak, veranderde er voor mij niet zo veel wat dat betreft, ik dacht: ’Jullie hebben nu allemaal mijn leven, want jullie zitten thuis en gaan de straat niet meer op’. Het heftige voor mij was alleen dat mijn horecazaken door de lockdown moesten sluiten en dat mijn carrière ineens stilstond. Met pijn en moeite ben ik doorgegaan. Wat ook wegviel, waren mijn AA-meetings. Dat was mijn houvast. Och, ik kan nog huilen als eraan terugdenk. Het was klap op klap.”
Het leidde uiteindelijk tot een terugval die vier dagen duurde voor Gordon zich herpakte. “Opstaan en weer doorgaan. Stick to the program. Focus. Het is goed dat het is gebeurd en ik denk dat het nog wel een keer gebeurt, wat je niet hoopt natuurlijk, maar zeg nooit nooit. Er komen altijd momenten in je leven – een sterfgeval, verdriet of wat dan ook – waardoor dat beloningssysteem in je hoofd weer in werking wordt gesteld. Dat is ook wat je leert in therapie. Twee maanden geleden was ik super teleurgesteld in mezelf, haatte ik mezelf, maar je mag er niet in blijven hangen. In het afgelopen jaar zijn er tien dagen geweest waarin ik een drankje heb genomen – coke heb ik alleen die vier dagen gebruikt. Dus ik zeg nu: Van de 365 dagen is het 355 dagen gelukt. Daarom ben ik ook best trots.”