Binnen een kwartier stond het hele huis vol met ambulancepersoneel, in de hoop dat er nog een wonder zou gebeuren en dat 3 maanden oude baby Donna het nog zou redden. “Ik dacht: dat komt nog wel goed, ze gaan haar wel redden’’, zegt Caroline. Jan Dulles weet dan al dat het niet meer goed zou komen, maar durfde dat zijn Caroline niet te vertellen. In het ziekenhuis, aan het bed van Donna, hoorde ze de dokter hoorde roepen dat de lichaamstemperatuur van het meisje naar 32,6 graden was gedaald, kwam het besef dat de baby het niet zou overleven. “Ik rende weg, want toen had ik het pas echt door”, vertelt Caroline geëmotioneerd.
“Het gaat, dat is het antwoord dat ik altijd geef”, antwoordde Jan Dulles gisterenavond op de vraag van Art Rooijakkers in ‘Rooijakkers over de Vloer’ hij zich nu voelt na het grote verlies van baby Donna. “Het gaat niet goed, maar het leven gaat gewoon door (…) Het is ineens van een retorische vraag, naar de moeilijkste vraag van allemaal gegaan.”
Voor vriendin Caroline is naar buiten gaan inmiddels een grote stap. “Ik kan nooit meer enthousiast over straat met mijn hoofd omhoog. Het liefst verschuil ik mezelf in mijn jas of sjaal. Ik vind het erg moeilijk”, biecht ze op.
Hoewel dochter Donna in eerste instantie gezond lijkt, merken Jan en Caroline de vrijdag voor kerst op dat het meisje niet lekker in haar vel zit. “Ze was een beetje slap”, weet Caroline zich nog ter herinneren. “Ik legde haar neer in de box en ze werd een beetje slap.” In eerste instantie zoeken ze er niets achter, maar de volgende dag zien ze hun dochter steeds zieker worden en besluit Jan de dokter te bellen. Op dat moment is Caroline even bij de buren. “Ik zag echt het leven uit haar vandaan stromen”, vertelt de zanger. “Dus ik belde de dokter weer en zei: ‘Je moet nu komen want ik denk dat ze doodgaat.'” Maar het is dan al te laat. “Toen was ze dus al overleden. In mijn armen.”
Een scheurtje in haar middenrif bleek de doodsoorzaak. “Dat hebben wij nooit geweten en ook niet kunnen ontdekken dat ze daar pijn of last van had,” vertelde Dulles daar eerder over. “Ze mankeerde nooit wat, was juist heel gezond. Het was een sterke meid die altijd maar lachte. Blijkbaar is dat echt van het ene op het andere moment misgegaan.”
Caroline hoopte altijd dat Jan vader van een dochter zou worden. “Niets is zo bijzonder als de band tussen een vader en een dochter’’, vertelt ze. Het overlijden van Donna heeft haar anders in het leven doen staan, zegt ze. ,,Ik maak me niet meer druk om kleine dingetjes, maar misschien komt dat wel weer terug. Caroline hoopt in de toekomst nog een kindje te krijgen. ,,Ik zeg nu gewoon: ik heb twee kinderen. Dus ik hoop dat dat er ooit drie worden.’’