(Beeld: Instagram Maxime Meiland)
De man waarvan Maxime Meiland in haar biografie zegt dat zij door hem verkracht is ontkent dat. ‘Ik heb Maxime Meiland niet verkracht!’
In de biografie van Maxime Meiland valt te lezen dat zij door een wat zij noemt ‘ex-bajesklant’ uit Sassenheim dertien jaar geleden verkracht is. Maar de man ontkent dat. In Story doet hij deze week zijn verhaal omdat in zíjn woonplaats Sassenheim ook met de beschuldigingen van Maxime geconfronteerd. Maxime mag dan niet de naam van haar vermeende verkrachter noemen in haar boek veel mensen uit haar directe omgeving lijken precies te weten om wie het gaat.
De man zegt in het weekblad: ‘De passages in het boek gaan over mij, daar is geen speld tussen te krijgen. Ik weet nog goed dat ik gebeld werd door een vriend van mij, die ook in het boek wordt genoemd. Hij zei: Maat, je moet even gaan zitten. Ik ga je iets dóórsturen…’
Over de door Maxime in haar biografie beschreven verkrachting zegt de man: ‘Maxime en ik hebben seks gehad in de bosjes, maar de manier waarop dat in het boek is beschreven is fictie. Ik zal vertellen hoe het wél is gegaan. Die avond ontmoette ik Maxime voor het eerst in Noordwijk. We waren toen beiden vijftien jaar oud. Ik was die avond stiekem met de motor van mijn vader weggegaan. Ik was samen met twee jongens. Vervolgens zijn we van Noordwijk naar Lisse gereden. Ik had een motor, deed een beetje cool en stoer. Eenmaal in Lisse parkeerde ik de motor bij de ijsbaan. Maxime zat naast me op het bankje, we hielden elkaars hand vast en begonnen aan elkaar te zitten.’
‘Op een gegeven moment zijn we weggelopen en iets verderop in de bosjes verdergegaan. Daar begonnen we echt te zoenen, en verder te gaan. Maxime was duidelijk meer ervaren op seksueel gebied, had meer meegemaakt. Ik had voor Maxime nog maar één keer seks gehad. Maxime nam het initiatief en begon dingen bij mij te doen, als je begrijpt wat ik bedoel… Ik zat echt nog in mijn ontdekkingsfase. Ik was nog een groentje, Maxime duidelijk niet. We gingen in elkaar op en hadden seks. Maar de jongens zaten twintig meter verderop nog bij het bankje te chillen en begonnen ons op een bepaald moment te zoeken. Toen ze ons vonden en dichtbij kwamen, zat Maxime bovenop me. In haar boek zegt ze niet dat die jongens ons betrapten en met eigen ogen zagen dat het seks uit vrije wil was. Ze zat bovenop me, dat was geen verkrachtingssituatie.’
De amn zegt na het verschijnen van Maxime’s boek haar een brief te hebben geschreven. ‘Eentje heb ik samen met mijn moeder in de winkel van haar zus Montana in Noordwijk afgegeven, omdat zij mij de meest normale van de familie lijkt. Het was mijn bedoeling Montana te vertellen: Moet je luisteren. Ik ben de zogenaamde verkrachter van Maxime, maar dat is niet waar. Ik ben ook mens, heb ook een leven, ik vind het niet kunnen dat ik daar ten onrechte van word beschuldigd en hoop dat je deze brief aan haar kunt overhandigen en zij inziet dat ze een fout heeft gemaakt.’
‘De andere brief wilde ik in het nieuwe Meiland-pension Code Rosé afgeven, maar daar was toen ook niemand aanwezig. Vervolgens heb ik het adres van haar ouders achterhaald en de brief daar door de brievenbus gedaan.’