Elf maanden na het vertrek uit Chateau Marillaux hebben Caroline van Eeden en Martien Meiland elkaar nog altijd niet gesproken. Maar vandaag wordt wel duidelijk dat aan de basis van dat vertrek van Caroline bij de Meilandjes toch wel diepe problemen ten grondslag lagen. ‘Martien was nog steeds mijn beste vriend, maar aan de dames moest ik wennen en zij aan mij. Vergelijk het met vrienden met wie je drie weken op vakantie gaat.’
Op de pagina Privé in de Telegraaf verhaalt Caroline van Eeden dat zij toen zij met de Meilandjes naar Frankrijk vertrok een andere invulling aan haar leven wilde. Of zoals zijzelf zegt: in die fase van mijn leven ik met mijn gevoelens in de knoop geraakt ben en vroeg ik me steeds vaker af wat ik nu eigenlijk wilde in het leven.’
Een verhuizing naar Frankrijk met haar goede vriend Martien om met de Meilandjes een bed&breakfast te beginnen leek de goede beslissing. ‘Een heel ander leven zou mij weer gelukkig maken, daar was ik van overtuigd.’
Het pakte in eerste instantie ook goed uit voor Caroline, maar na verloop van maanden kwamen er ook spanningen. Niet zozeer met Martien, maar met zijn vrouw Erica en hun dochter Maxime. ‘Het was fantastisch. Alles van de grond af aan opbouwen en gasten verwelkomen, samen met mensen die ik al langer ken. Wat wil je nog meer? Toch merkte ik na een tijdje dat het steeds minder lekker liep. Martien was nog steeds mijn beste vriend, maar aan de dames moest ik wennen en zij aan mij. Vergelijk het met vrienden met wie je drie weken op vakantie gaat. Op de laatste dag sta je dan ook net iets anders tegenover elkaar dan bij vertrek. Inwonen bij een ander gezin heeft uiteindelijk een grotere impact gehad dan we vooraf hadden gedacht. Continu al die gasten om ons heen, het zware werk, het anders tegen bepaalde zaken aankijken. Het maakte me oververmoeid. Uiteindelijk was het beter dat ik vertrok,’ zegt ze in de krant.
Bij terugkeer in ons land viel Caroline in een zwart gat. ‘Na mijn vertrek ging het heel slecht, maar hield ik naar buiten toe de schijn op. In november vorig jaar gaf ik voor het eerst weer wat interviews, maar de vrolijkheid die ik daarin liet zien, was deels gespeeld. Ik zat er gewoon nog middenin en heb er lang over gedaan om terug op aarde te komen.’
Nu bijna een jaar later zegt Caroline dat het weer goed met haar gaat en haar grootste wens is het contact met Martien Meiland weer aan te halen. ‘Ik voel absoluut geen rancune richting de familie. Soms pas je even niet meer bij elkaar, maar het liefst zou ik zo snel mogelijk weer een lekker wijntje met Martien drinken. Ik mis hem! Ook Erica en Maxime mag ik nog steeds. Die laatste is een slimme griet die het in zich heeft een mooi gezinnetje te stichten en een eigen bedrijf op te starten. Ze wonen nu erg teruggetrokken in de Achterhoek en dat past wel bij ze. Ze zijn namelijk graag ’met het gezin’. Hoe het weer goed moet komen, weet ik niet. Misschien moeten Martien en ik samen een soort goedmaakshow maken. Dan rijd ik in een Cadillac bij hem langs en spelen we een soort Familiediner. Ik zal in elk geval nooit met modder gaan gooien. Ik sta chique in het leven en Martien is in al die jaren ontzettend goed voor me geweest. Die credits geef ik hem graag.’
De werkloze Caroline zegt ook aan een nieuwe tv-uitdaging toe te zijn en heeft zelfs al een idee voor een eigen programma. ‘Dan liever de status van ’koos werkloos’ en er alles aan doen om mijn droom, een tv-programma maken over armoede in Nederland, te verwezenlijken. Ik spreek natuurlijk uit ervaring en merk dat dit onderwerp nog steeds een ondergeschoven kindje is in onze maatschappij. De meeste mensen hebben geen idee welk drama er achter een voordeur schuil kan gaan. Er is echter altijd wel ergens een lichtpuntje te vinden om er weer uit te komen en dat ga ik laten zien. Het programma komt er, let op mijn woorden. Is het niet vandaag, dan wel morgen, want ik ga door tot ik 103 ben,’ besluit Caroline van Eeden haar verhaal in de Telegraaf.