“Ik kreeg veel vragen over mijn man Robbert. Zijn jullie nog wel bij elkaar? Natuurlijk zijn wij dat nog, alleen Robbert houdt niet van de publiciteit dus blijft hij altijd liever op de achtergrond. Bescheiden als hij is”, schrijft de 71-jarige Patricia over haar 32-jarige echtgenoot.
“Wij zijn helemaal happy in ons huis in Rotterdam. Robbert werkt in Den Haag dus scheelt enorm in de reistijd. Dus bij dezen een leuke foto met mijn man en onze lieve hondjes.”
Paay beschikt overigens nog altijd over zelfspot blijkt uit een foto die de diva van zichzelf heeft laten maken voor het programma Het Perfecte Plaatje. Op dit kiekje poseert Paay met een gouden douchekraan, oftewel een ’golden shower’. Richard Groenendijk, die de foto op zijn Instagram zette: “Wat je ook vindt van Patricia Paay: als je jezelf laat fotograferen met een golden shower kan je van alles over haar beweren, maar niet dat ze geen zelfspot heeft. Te geestig dit.”
Lange tijd werd achtervolgd door een plasseksfilmpje dat van haar gedeeld werd na een hack in 2017. Er werd zelfs gesuggereerd dat zij de video zelf zou hebben verspreid. Destijds zei ze daarover tegen De Telegraaf: “Dit is de grootste onzin ever. En hoe dom zou het zijn als ik mijn eigen carrière van 50 jaar zou vernietigen. Belachelijk!”
De rechtszaak tegen de twee verspreiders van het seksfilmpje van Patricia Paay wordt overigens op 15 oktober hervat.
Op haar 71ste is Paay nu niet alleen teruggekeerd naar Rotterdam, de de stad waar het voor allemaal begon, maar woont zij dankzij een goede vriend samen met haar Robbert(32)in een luxeappartement aan de haven dat zij normaal gesproken van haar AOW niet had kunnen betalen. De officiële huurprijs bedraagt namelijk maar liefst €1995 per maand!
Het appartement is van een goede vriend die het afgelopen maart voor €522.000 kocht als investering, maar het nu verhuurt aan Paay. En die zal ongetwijfeld niet de volle mep, €1995, betalen aan huur. Net geen tweeduizend euro aan huur kan Paay natuurlijk niet van haar AOW-tje betalen en ook man Robbert verdient geen tonnen per jaar.
Paay lijkt dan ook vriendenprijsje te betalen voor het appartement van 127m2, in een oud pakhuis. Het is bepaald niet alledaags. Zo zijn woon- en slaapkamer slechts zijn gescheiden door een glazen wand, staat voor het bed een groot blok waar een televisie uit kan komen en is het geheel af te sluiten met elektrisch bedienbare gordijnen. Paay heeft nu ook weer alle dierbaren dichtbij, want dochter Christina woont op een steenworp afstand, maar ook zus Yvonne Keeley en haar moeder Alice (94) wonen ook vlakbij.
Paay is maar wat blij met haar appartement en dat ze terug is in de Maasstad zo vertelde dit voor jaar in weekblad Privé. “Ik ben in Rotterdam-Zuid geboren, in 1985 vertrokken en sta eindelijk weer met mijn voeten op vertrouwde grond. ‘Ach man, ik ben kapot. Tegelijkertijd kregen Robbert en ik op onze beurt de kans dit mooie appartement te huren en zitten we er weer prima bij. Als je hier naar buiten kijkt, zie je een klein haventje dat je elke dag het gevoel geeft op vakantie te zijn. Ondanks de vele restaurantjes en winkeltjes beneden is het hierboven doodstil. Als ik wil, sta ik binnen een paar minuutjes in hartje centrum. Beter kan niet. Bovendien is het hier echt een fort waarbij inbreken haast onmogelijk is. Toen we nog in Lijnden woonden is, tijdens een kerstetentje bij familie, onze voordeur geforceerd. Dat zal hier niet zo snel gebeuren. Om überhaupt een stap verder te komen, moet je een heel toegangssysteem doorlopen dat ik zelf ook nog aan het leren ben.”
Het grote leeftijdsverschil, 39 jaar, tussen Paay en man Robbert maakt wel, zo vertelt ze ook in weekblad Privé, dat Paay een ding heel zeker weet…. “Ik maak me wat dat betreft geen illusies en heb me erbij neergelegd dat hij (man Robbert, red) op een dag naast iemand anders wakker zal worden. Dat hoort gewoon bij de leeftijden die hij en ik hebben. Forever Young staat er op mijn arm getatoeëerd. In mijn hoofd blijf ik altijd dertig à veertig jaar, maar lichamelijk merk ik dat het nu wel hard gaat. Iets wat je overigens na je vijftigste al langzaam begint te merken. Mijn verjaardag vier ik daarom al een tijdje niet meer, want ik zie het niet meer als reden voor een feest. Ik wil voorlopig nog niet aan mijn einde denken, maar mocht het morgen ineens klaar zijn, dan kan ik wel zeggen dat ik een leuk leven heb gehad. Ik heb alles eruit gehaald wat erin zit en kan tevreden zijn.’