“Eerst voelde het als verraad”, zegt Frank (73) op de pagina Privé in De Telegraaf. Jos heeft zijn hele ziel en zaligheid in deze huizen gelegd. Hij was altijd bezig met uitbreken en verbouwen. Hij kon ineens verlekkerd naar een plafond kijken en uit de grond van zijn hart zeggen: ’En dan moet daar nog een trap!’ Achteraf vraag ik me af waar hij de tijd vandaan haalde om die bouw steeds te begeleiden, naast alles wat hij zelf al aan werk verstouwde. Altijd bezig te plannen met de aannemer, de slaapkamer van de kelder naar boven, daar dan weer een badkamer. En dan was het eindelijk klaar en overleed de buurman. Kwam dat pandje er vervolgens ook weer bij en begon het voor ons weer van voor af aan. En net toen het allemaal klaar was, en helemaal zoals we het hadden uitgedacht en bedoeld, werd hij een paar jaar later ziek en ging hij dood. Uiteindelijk heeft hij er na de verbouwing nog zo’n vier jaar van kunnen genieten.”
De woning, verdeeld over vier grachtenpanden, staat te koop voor een kleine vier miljoen euro. Frank: “Het is goed zo. Laat iemand anders er maar van gaan genieten.” “Ik lag een paar weken geleden ziek op bed met een zware kou”, vertelt Frank in de krant. “En ineens vloog het me allemaal aan. Dit huis is veel te groot voor mij alleen, besefte ik ineens. Zestien kamers, een grote woonkeuken, een patio, balkons, dakterrassen, twee badkamers en zes toiletten. Al sinds ik een keer bij LIESBETH LIST op bezoek was geweest en bij vrienden die ook gewoon een ruim appartement op één verdieping hebben, met een mooi uitzicht, dacht ik: dat wil ik ook. Maar ja, dit huis hè? Dit was echt onze plek. Hier zijn we destijds in 1973 voor het eerst gaan samenwonen. Het is zo dierbaar en het vertelt ons verhaal. Als we hier thuis waren, dan waren we ook gewoon thuis en zag niemand je. Ook na Jos ben ik er in m’n eentje nog heel gelukkig geweest, omdat ik er kon terugkijken op onze mooie tijd samen en het gewoon een heerlijke plek ís. Middenin de stad, maar eigenlijk toch heel rustig en onopvallend. Ik ga er weg met pijn in mijn hart, maar het is goed zo. Laat iemand anders er maar van gaan genieten.”
Feitelijk zijn het vier aaneengeschakelde historische panden met een totale oppervlakte van 432 m² waarvan twee ook over de Rijksmonumentenstatus beschikken. De panden die geheel leeg opgeleverd worden, bestaan uit meerdere bouwlagen met maar liefst 16 kamers, diversen balkons, een kelder, patio, enkele kleine dakterrassen, twee badkamers en 6 toiletten. Tevens beschikken de panden over meerdere entrees en trapopgangen en hebben de panden aan de Reguliersgracht vanzelfsprekend een schitterend uitzicht op de gracht.
Er zijn dan ook meerdere entrees en woonkamers, waarvan één met opkamer en mooie open haard, diversen eetkamers en tal van slaapkamers, werkkamers, twee badkamers, grote woonkeuken in authentieke stijl met patio, dakterrasjes, verschillende balkons, kitchenette een kelder, maar er is ook een bibliotheek annex muziekkamer.
Het pand wordt verkocht door Isaac Makelaars in Amsterdam