(Beeld: Dino Music)
In Antje Monteiros boek …EN DOOR neemt ze geen blad voor de mond. Zo vertelt de actrice dat ze bepaald geen gelukkige hand heeft als het op het kiezen van mannen gaat. Maar ook dat haar vader op latere leeftijd een drankprobleem en haar zusje Marina op vrij jonge leeftijd een fatale hersenbloeding kreeg.
“Ik heb geen gelukkige hand van mannen kiezen. Althans, ik heb nu een hele leuke man, maar ik heb meerdere slechte ervaringen. Ik heb een partner gehad die me mishandelde en uiteindelijk zelfmoord pleegde. En nou ja, de vader van mijn dochter is ook een ingewikkeld mens,” valt er te lezen in …EN DOOR.
Ze vertelt in het boek ook dat haar warme en liefhebbende vader op latere leeftijd een drankprobleem en haar zusje Marina op vrij jonge leeftijd een fatale hersenbloeding kreeg. Marina liet drie dochters achter, die Antje samen met haar moeder opving. Dat laatste ging niet zonder slag of stoot.
“Mijn zus is gescheiden toen de vader van haar kinderen zich realiseerde dat hij op mannen viel. Het niet handig zijn in selecteren van de juiste partner is kennelijk een familietrekje. Ik heb niks tegen mannen die homo zijn. Ik werk in het theater, daar is dat de normaalste zaak van de wereld. En mijn zus zou haar kinderen nooit om reden van zijn seksuele geaardheid bij hun vader hebben weggehouden. Maar hij kreeg al snel een vriend en die relatie was behoorlijk gewelddadig. De meisjes kwamen regelmatig huilend thuis als de mannen in hun bijzijn weer eens letterlijk met elkaar op de vuist waren gegaan.”
“Na de plotselinge dood van Marina wilde de vader van mijn nichtjes hen graag in huis nemen, maar zij wilden dat zelf absoluut niet. Ik snapte dat. Er is zelfs een rechter aan te pas gekomen, maar uiteindelijk zijn de meisjes in hun eigen wagen blijven wonen op ons kampje, naast mij en met mijn moeder, die bij hen introk. Inmiddels studeert de tweeling en de oudste werkt bij mij. De kinderen van mijn zus zijn me net zo dierbaar als mijn eigen dochter.”